De opvang van vluchtelingen in het voormalig klooster aan de Tilburgseweg heeft de laatste weken flink in de belangstelling gestaan. Na een positief gelopen bewonersavond en een rustige extra raadsvergadering lijkt er weinig weerstand te zijn. Fijn dat het in Goirle zo kan gaan. In andere gemeenten hoor je helaas soms andere verhalen.
Over het algemeen staat Nederland bekend als tolerant. In het verleden zijn altijd al vluchtelingen opgevangen uit oorlogsgebieden. Maar de intolerantie groeit, de reacties op sociale media gaan soms door merg en been. De groep die voor overlast zorgt is zeer klein, maar dit wordt enorm uitvergroot. Daardoor lijkt het probleem onbeheersbaar en richt de woede zich op de slachtoffers, de echte vluchtelingen.
De silent majority vindt dat mensen in nood geholpen moeten worden, maar zien ook dat er te weinig aandacht is voor hun eigen problemen. Hun onvrede is begrijpelijk. Starters staan jarenlang op de wachtlijst voor een woning. Het wordt gezegd dat statushouders voorrang krijgen, maar dat is niet zo. De woonstichting reserveert maar 15% voor alle ‘bijzondere doelgroepen’, waaronder statushouders. De woningcrisis wordt dan ook veroorzaakt door politieke beslissingen, niet door statushouders. Investeerders en ontwikkelaars hebben zich jarenlang verrijkt, ten koste van de betaalbaarheid. We moeten nu dus vooral inzetten op goedkopere (flex)woningen.
We zien tegenwoordig vaak dat politici de intolerantie flink aanwakkeren. Maar gelukkig heeft de politiek in Goirle zich van een humanitaire kant laten zien.
